Dlaczego lubię kina studyjne

W moim mieście kina studyjne z jednej strony znikają z miejskiej mapy jak np. Femina, z drugiej przeżywają swą drugą młodość. Znajdują się fundusze na ich renowacje, ktoś w końcu zaczyna nimi profesjonalnie zarządzać i na nowo przyciągają widzów.

Na wstępie zaznaczę, że nie mam nic przeciw multipleksom, do których także uczęszczam, że lubię popcorn, a jeszcze bardziej żelki, duże wygodne fotele i wielkie ekrany. Ale jeśli tylko mogę wybieram kina studyjne i cieszę się, że w Warszawie jest ich kilka.

Więc za co lubię te małe kina?

1. Za to, że znam ich kasjerów

… bo nie zmieniają się od lat JI nie patrzą dziwnie gdy proszę o jeden bilet. Tak, jeden.

2. Za kinowe kawiarnie

gdzie w otoczeniu plakatów i filmów DVD można napić się pysznej kawy z porcelanowej filiżanki, a nie tylko plastikowego kubeczka, poczytać gazetę, zjeść zbożowe ciastko i porozmawiać z przystojnym kelnerem, który okaże się być znawcą kina.

3. Za seanse, na których są 3 osoby. 

Za wspólne oglądanie artystycznego pokręconego kina i szybką wymianę komentarzy tuż po. Lub za spokojny i bezwstydny sen gdy artystyczny film okaże się być zbyt niszowy. 

4. Za starszych ludzi w salach kinowych, 

których nie spotykam w kinowych molochach, a których obecność na filmie zawsze mnie cieszy bo widzę w nich siebie w przyszłości. Nawet za ich komentarze i wskazówki dla filmowych bohaterów wypowiadane na głos. Bo często są piekielnie trafne J

5. Za wielką niewiadomą jaką jest każdy seans. 

Za zerwane i przepalone klatki filmowe, za pomylone seanse, godziny, sale. Kilka z tych przygód opisywałam TU. Bo wtedy czuję, że jestem u siebie, w domu gdzie nigdy nic nie działa perfekcyjnie, ale zawsze jest dobra atmosfera.

6. Za widzów, którzy do nich chodzą. 

Za takich samych freaków i maniaków kinowych. Stojących w kolejce po bilety na seans przedpremierowy, oglądających kolejny nudny turecki film, wychodzących z kina o 23.00 w uśmiechem na twarzy.

7. Za przeglądy, DKF-y i inne niespodzianki. 

W kinach studyjnych ciągle coś się dzieje. Cykl dokumentów za darmo, pokaz dla fanów kina z okazji okrągłej liczby na Facebooku, spotkania Dyskusyjnego Klubu Filmowego. To coś więcej niż sala do wyświetlania filmów. To miejsce do rozmów o kinie, do odkrywania go i przeżywania.

8. I za tę historię: